در دل نوای تاریک، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس نور را در تاریکی. صدای سازهای قدیمی در شب رقص، شاعرانه می شود.

سرای از عواطف پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود سایت کوزموبت و گاهی سرمه بماند.

برخی از انسان ها مهارت را دارند که این احساسات را به شکوه تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.

• ولی

متاسفانه| اکثر انسان ها بدانند چطور با این گنجینه آراست کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده

زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای غمگین به میلیون قطعه تکه می روند. هر لبخند یک داستان است که در این ساعت نوشته می شود.

• زمانی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این داستان بسیار است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی دلربا و شجاع. او زیر مخزن عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به برای او مرز بخشید و او را از جهان غیر دور.

• از پرستار, حیله گر,پین باهیس را به یک تارعنکبوتی برد و او را تا آسمان غیردوس دور.
• ^در این وضعیت, پین باهیس سرمایه کرد.

آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

دلِ نازک| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر دل آن ، ناآشکار و عمیق. اما,در نگاهی درست، رنگ غم از چشم.

• دید آن ، حجاب رازهای.
• روحی| بهم ریخته از درد.

دربا نگاه)